vrijdag 23 februari 2018

En toen liep het helemaal anders....

Was ik in November helemaal gemotiveerd om te starten met mijn December Daily.....In december zijn er dingen gebeurd waardoor ik helemaal niks meer heb kunnen maken. Wat is er dan gebeurt...
Begin december had ik een klein bultje in mijn mond. Dat irriteerde en ik ging naar de huisarts. Met een AB kuur zou het over moeten gaan.... Mijn ontstekingswaarde werd geprikt en die waren 45. (normaal is geloof ik onder de 10) een weekje later moet ik ineens erg had niezen en er gebeurde iets in mijn buik waardoor ik t idee had dat er iets scheurde of brak.  Bij het naar bed gaan kon ik niet meer liggen, maar ook zitten ging niet meer. De huisartsenpost gebeld en ik mocht gelijk komen. Met een prednison kuur en diclofenac pijnstilling ben ik weer naar huis gegaan. De arts wou nog even mijn ontstekingswaarde prikken en die was gestegen naar 175. Dat zou niet mogen met een AB kuur, hij zou juist moeten zakken. De dag erna naar de huisarts, weer prikken en gelukkig was ie iets gezakt naar 152. Besloten werd om bloed te prikken en foto's te maken van de longen. In de middag belde de huisarts. Na overleg met de longarts moest ik acuut naar het ziekenhuis op verdenking van een longembolie. Na allerlei onderzoeken en uren later bleek dit gelukkig niet te zijn. Feit bleef wel dat ik steeds koorts had en me steeds slechter ging voelen. Wat ik ook kreeg was ontzettend pijn in de gewrichten...schouders en de polsen vooral. Ik hield veel vocht vast in de handen en dat was ook pijnlijk. Een week later weer naar de huisarts en weer was de waarde wat gezakt naar 114. Het ging veel te langzaam. ondertussen kreeg ik 200 mgr diclofenac per dag en 8 paracetamols. Mijn werk deed ik nog maar verder lukte niks. koken, knutselen opruimen...het ging gewoon niet. Op het laatst kon ik me zelfs niet meer aankleden.

Begin januari ben ik naar de longarts gemoeten en kreeg ik een longscan en een longfunctie test. Ook stelde ze al voor om bloed te prikken want als ik naar de reumatoloog moest had hij al alle bloedgegevens. op 23 jan mocht ik naar de reumatoloog en ik was helemaal op....het ging niet meer.....alles deed pijn en ik keek de dagen om. Bij de reumatoloog was het gelijk duidelijk...hier moet wat gebeuren. Ik kreeg een spuit en medicijnen. De spuit zou snel gaan werken en idd, 's avonds kon ik alweer alleen van de bank opstaan. 3 dagen later had ik al geen diclofenac meer nodig overdag en een kleine week later was ik helemaal med vrij. Na een week terug naar de reumatoloog en hij stelde voor een ander med erbij te geven. MTX. Hier zag ik wel tegenop omdat ik het ken als spuiten. Gelukkig heb ik pilletjes gekregen.

 Nu ben ik zover dat ik weer zin heb in knutselen. De energie is nog lang niet helemaal terug maar ik kan weer wat doen. ik had voor mezelf besloten om dan maar met project Life te starten op 1 januari, daarna werd het 1 februari maar ook toen had ik nog niet de zin en de kracht in mijn handen terug om weer te freubelen. Nu ga ik proberen om per 1 maart te gaan beginnen. De spullen liggen alweer klaar dus de motivatie is er.....

Zo zie je maar dat je wel van alles kan willen maar het moet wel lukken.